Edo Paardekooper Overman wint titel MensenrechtenMens 2018
De 70-jarige ervaringsdeskundige Edo Paardekooper Overman, die zich al jaren inzet voor dak- en thuisloze mensen, verslaafden en GGz-cliënten, wint de titel Mensenrechtenmens 2018. De twee andere genomineerden waren Beau van Erven Dorens en de Nederlandse Straatdokters Groep. Dit maakten wij maandag op de Internationale Dag voor de Rechten van de Mens rond het middaguur bekend tijdens de prijsuitreiking in Het Huis Utrecht in Utrecht. Deze prijs hebben wij in het leven geroepen omdat we zien dat mensenrechten in Nederland nog te vaak onder druk staan.
Veel mensen zetten zich dagelijks in voor mensenrechten van anderen. Omdat deze inzet vaak te weinig opgemerkt en beloond wordt, komt het College voor de Rechten van de Mens dit jaar voor het eerst met de MensenrechtenMens prijs. Jaarlijks krijgt de prijs een ander thema. Dit jaar is dat dak -en thuisloosheid.
“Edo Paardekooper Overman geeft een stem aan mensen die dak- en thuisloos zijn, door hen te betrekken bij het bepalen van beleid dat hen treft. Binnen de wereld van hulpverlening, belangenbehartiging is er bovendien naar ons idee niemand die zo intrinsiek gemotiveerd en zo gedreven is als Edo Paardekooper Overman”, aldus jurylid Adriana van Dooijeweert die tevens voorzitter is van het College voor de Rechten van de Mens.
Edo Paardekooper Overman
Edo Paardekooper Overman maakt zich al jaren hard voor dak- en thuisloze mensen, zowel op nationaal als internationaal niveau. Hij betrekt deze doelgroep als ervaringsdeskundigen bij het veranderen van beleid en gaat hierover in gesprek met bewindspersonen en beleidsmakers. Hij geeft zo een stem aan dak- en thuisloze mensen, ook bij beleidsvorming. “Dakloosheid is de meest extreme vorm van uitsluiting. Jij hoort dat je niet meer mee mag doen. Jij hoort dat je moet boeten", aldus Paardekooper Overman.
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
Op 10 december van dit jaar bestaat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens precies 70 jaar. Een verklaring die in 1948 de wereld opriep dat we menselijk en waardig met elkaar om moeten gaan. “Waar beginnen de universele mensenrechten? Op kleine plaatsen, dicht bij huis – zo dichtbij en zo klein dat ze op geen enkele kaart van de wereld gezien kunnen worden. Maar die plekken zijn de wereld van individuele mensen; de buurt waarin hij woont; de school die hij bezoekt; de fabriek, boerderij of kantoren waar hij werkt. Als deze rechten daar geen betekenis hebben, hebben ze weinig betekenis ergens anders”: is inmiddels klassiek citaat van Eleanor Roosevelt, de drijvende kracht achter de verklaring. “En die visie sluit precies aan op wat we met de MensenrechtenMens prijs uit willen dragen.”, aldus Van Dooijeweert.